เเบบจำลองอะตอม

          ประมาณ 500 ปีก่อนคริสตศักราช  นักปราชญ์ชาวกรีกชื่อ ดิโมเครตุส (Democritus)และลาซิปปุส

(Leucippus) เชื่อว่าเมื่อย่อยสารลงเรื่อยๆ จะได้ส่วนที่เล็กที่สุดซึ่งไม่สามารถทำให้เล็กลงกว่าเดิมได้อีก

เรียกอนุภาคที่เล็กที่สุดว่า "อะตอม"  แบบจำลองอะตอมทฤษฎีมีดังนี้


แบบจำลองอะตอมของดอลตัน
     

            ธาตุประกอบด้วยอนุภาคเล็กๆ หลายอนุภาค อนุภาคเหล่านี้

 เรียกว่าอะตอม อะตอมของธาตุชนิดเดียวกันมีสมบัติเหมือนกัน เช่น

 มีมวลเท่ากัน เเต่จะมีสมบัติเเตกต่างจากอะตอมของธาตุอื่น

สารประกอบเกิดจากอะตอมของธาตุมากกว่า 1 ชนิด ทำปฏิกิริยาเคมี

กันในอัตราส่วนที่เป็นเลขลงตัวน้อย





เเบบจำลองอะตอมของทอมสัน

          อะตอมทุกชนิดมีอนุภาคที่มีประจุลบเป็นองค์ประกอบ เรียก อนุภาคนี้ว่า "อิเล็กตรอน"

อะตอมมีลักษณะเป็นทรงกลม ประกอบด้วย เนื้ออะตอมซึ่งมีประจุบวกเเละมีอิเล็กตรอนซึ่งมีประจุลบ

กระจายอยู่ทั่วไป อะตอมในสภาพที่เป็นกลางทางไฟฟ้าจะมีประจุบวกเท่ากับประจุลบ

แบบจำลองอะตอมของรัทเทอร์ฟอร์ด

   
        การที่อนุภาคเเอลฟาวิ่งผ่านเเผ่นทองคำ

ได้เป็นส่วนใหญ่ เเสดงว่าภายในอะตอมต้องมี

พื้นที่เป็นบริเวณกว้างเเละบางอนุภาคเบี่ยง

เบนสะท้อนกลับมาเเสดงว่าในอะตอมน่าจะมี

อนุภาคที่มวลสูงกว่าอนุภาคเเอลฟาเเละ

มีประจุบวก



แบบจำลองอะตอมของโบร์


          พัฒนาการค้นพบสเปกตรัมของไฮโดรเจนซึ่งมี 1 อิเล็กตรอน

เเต่ไม่สามารถอธิบายอะตอมที่มีหลายอิเล็กตรอนได้ อิเล็กตรอน

รอบนิวเคลียสเป็นวงคล้ายวงโคจรของดาวเคราะห์รอบดวงอาทิตย์

เเต่ละวงจะมีระดับพลังงานเฉพาะตัว ระดับใกล้นิวเคลียสมีพลังงานต่ำ




แบบจำลองอะตอมเเบบกลุ่มหมอก
     

     
         กลุ่มหมอกรอบนิวเคลียสมีลักษณะเป็นทรงกลม บริเวณกลุ่มหมอกทึบเเสดงว่าโอกาสที่จะพบ

อิเล็กตรอนมีมากเเละบริเวณกลุ่มหมอกจางโอกาสที่จะพบอิเล็กตรอนมีน้อย